یونایتد ۳ بازی پیاپی خود را با شکست پشت سر گذاشته و اگر این بازی را هم می باخت برای یافتن چنین فاجعه ای باید به سال ۱۹۶۱ باز می گشتیم.این یعنی فشار رسانه ها بر روی مویس و تیمش بسیار زیاد بود اما آن ها توانستند با سربلندی از میدان خارج شوند و یونایتد واقعا به این پیروزی نیاز داشت.شاید تا فصل قبل پیروزی در برابر سوانسی در الدترافورد کار أسانی به نظر می آمد اما این فصل همه ما خدا خدا می کردیم که شکست در اف ای کاپ در برابر سوانسی مجددا تکرار نشود و این کمی خنده دار است.این روزها پیروزی در برابر تیم های پایین جدولی هم برای یونایتد بسیار ضروری شده است و شاید نکته مثبت این روزهای یونایتد برای ما هواداران حس بسیار خوبی است که به ما هنگام گل زنی این تیم دست می دهد به هر حال این روزها یک گل هم ارزش زیادی برای یونایتد دارد.
سوپردنی!!! این روزها در غیاب فن پرسی و رونی گلزنی های ولبک خیلی به مزاج هواداران یونایتد خوش می آید به هر حال او یک جوان منچستری و محصول آکادمی یونایتد است.این هفته ها یکی از معدود اتفاقاتی که باعث خوشحالی هواداران یونایند می شود گلزنی های پیاپی دنی ولبک است٬۶بازی پیاپی٬۶گل آمار فوق العاده ایست برای ولبک.توپ گیری عالی یانوزای و انتقال توپ به اورا و پاس(یا شایدم شوت)اورا و اثر گذاری فوق العاده ولبک روی توپ باعث گلزنی دنی جوان شد هر چند در نیمه اول هم هم موقعیت گلزنی عالی را روی همکاری بی نظیر یانوزای٬والنسیا و رافائل را از دست داد و توپ را به اوت زد.ولبک این فصل ۱۱ بار به طور ثابت بازی کرده است که حاصل آن ۸ گل و ۱ پاس گل است.ر هر حال ولبک بازیکن موقعیت شناسی است اما خلاقیتی که در رونی یا حتی فن پرسی دیده می شود به هیچ وجه در ولبک وجود ندارد ولی به هرحال ما خوش شانسیم که در غیاب این دو دنی را در تیم داریم.
بعد از آنالیز عملکرد ولبک نوبت به ستاره جوان یونایتد یعنی یانوزای می رسد که در نیمه دوم یک تنه بازی را اداره می کرد.انگار او کم کم خودش را در تیم اصلی پیدا کرده است و دیشب هم بیشتر پشت ولبک بازی می کرد ولی جایش را مدام با کاگاوا عوض می کرد.نقش او در هر دو گل غیر قابل انکار بود.واقعا سرعت انتقال توپ او بی نظیر است و ما این را در گل دوم به خوبی شاهد بودیم او توپ را گرفت و با سرعت بسیار بالا به سمت دروازه پیش برد و به اورا داد و ولبک گل را به ثمر رساند و گل نخست هم که با سانتر او وارد دروازه شد.چیزی که دیدنش برای ما هواداران لذت بخش است پا به توپ شدن عدنان است وقتی که مدافعان حریف دست به سر می شوند و واقعا نمی دانند چطور توپ عدنان را از او بگیرند.
نکته جالب این است که یونایتد در بازی هایی که شکست خورد بد بازی نکرد.بد را در مقایسه با سال های گذشته می گویم فقط تفاوت تیم فرگوسن و مویس در ۱۵ دقیقه پایاینی بازیست جای که تیم فرگوسن اغلب نتیجه که می خواست را به دست می آورد ولی تیم مویس از این لحاظ چندان پر فروغ نباید شاید علت این موضوع این بود که بازیکنان خیلی بیشتر از فرگوسن دستور می پذیرفتند.اگر بخواهیم رو راست باشیم یوناتید این فصل در دقایق مهم نتواسنته خوب گلیمش را از آب در آورد به هر حال نیمه اول بازی برابر سوانسی یکی از بدترین نمایش هایی بود که ما از یونایتد به یاد داریم اما نیمه دوم همه چیز دگرگون شد.یونایتد در نیمه اول این بازی نمی توانست بیشتر از ۱ یا دو پاس صحیح بدهد اما باز هم با همه این شرایط یونایتد بیشتر از حریفش موقعیت گلزنی خلق کرد.
شینجی کاگاوا نشان داد می توان بر روی حساب باز کرد و به نوعی حرف بعضی از هواداران که به بقیه می گفتند درباره کاگاوا باید صبوری کرد به واقعیت پیوست.کاگاوا در نیمه اول جالب نبود مثل بقیه بازیکنان تیم اما او در نیمه دوم پاس های تودر بسیار خوبی فرستاد و می توانست یک گل بزند و یک پاس گل هم بدهد اا در هر دو نورد بدشانس بود زیرا مدافع حریف توپ او را از روی خط برگرداند و کریس اسمالینگ هم نتوانست پاس او را به گل مبدل کند.هر جند او مدام جایش را با یانوزای عوض می کرد اما در کل نمایش خوبی داشت و نشان داد می تواند شبیه به آن چه در دورتموند بود بازی کند.
باز هم نمایشی بسیار خوب و با طراوت از بازیکن اکوادوری یونایتد آنتونیو والنسیا او یک گل خوب به ثمر رساند هرچند گل نکردن آن توپ از گل کردن آن ست تر بود اما او بسیار خوب بازی کرد و ضربه سر کاگاوا دروازه بان را مجبور به واکنش کرد و والنسیا آن را گل کرد ولی سامالینگ هم ثابت کرد که یک بازیکن می تواند توپی که گل نکردنش سخت است را گل نکند.به طور کلی والنسیا بازهم بسیار خوب ظاهر شد.
حمایت هواداران از مویس بی نظیر بود.در تمام طول بازی هواداران شعار می دادند"ما همگی تک تک پشت مویس ایستاده ایم" و تصاویر هم گویای همه چیز نیست.شاید این را به خوبی در شبکه های اجتماعی نمی بینیم و برخی از مویس گله می کنند ولی هواداران واقعی کسانی هستند که در الدترافورد حاضر می شوند و حمایتشان از مویس را اعلام می کنند.مویس خوشبخت است که چنین هوادارانی را ر منچستر دارد.
تعریف کلی من از این بازی "دو نیمه کاملا متفاوت" این شادی بخش است بازیکنان توانستند سخنان مویس را در بازی به طور عملی انجام دهند و توانستند سوانسی را با شکست بدرقه کنند.رابین فن پرسی بازی را از جایگاه ویژه تماشا کرد و رونی هم در ورزشگاه نبود.در چنین شرایطی یک پیروزی هم می تواند برای یونایتد خیلی ارزشمند باشد.
